Historia raciborskiego Sądu
Historia raciborskiego Sądu sięga początku dziewiętnastego wieku. Od 1817 r. w mieście miał siedzibę Wyższy Sąd Krajowy dla Górnego Śląska. Mieścił się on pierwotnie w dwóch kamienicach przy ul. Nowej, do czasu gdy władze postanowiły wybudować nowy, reprezentacyjny gmach. Opracowanie koncepcji budynku pozostawiono radcy rządowemu i budowlanemu z Opola, Wilhelmowi Krausemu. Na inwestycję wybrano teren znajdujący się poza murami miasta. Aby budynek znalazł się w granicach miasta wyburzono część murów i przesunięto bramę wjazdową do Raciborza. Prace Krausego przedstawiono do akceptacji znanemu w Berlinie architektowi i urbaniście, Karlowi Friedrichowi Schinklowi, twórcy takich dzieł jak pałac w Antoninie, pijalnia wód w Akwizgranie, ratusz w Kołobrzegu czy kościół w Lidzbarku Warmińskim. To on zdecydował, że budynek będzie miał charakter klasycystyczny, prosty w swej formie, z funkcjonalnym wnętrzem. Trzykondygnacyjny budynek wybudowano na rzucie prostokąta. W trakcie wykonywania wykopów pod budynek natrafiono na pozostałości po fortyfikacjach miejskich w postaci fos. Odkrycie wymagało zmiany technologii budowy i zastosowania palowania dębowymi pniami. Gmach poświęcono 26 kwietnia 1826 r. Obiekt od tego czasu nieprzerwanie służy wymiarowi sprawiedliwości, wzbudzając jednocześnie podziw swą symetryczną bryłą i wyważoną elewacją. Budynek wzbudził zachwyt samego króla pruskiego, Fryderyka Wilhelma III, który odwiedził Racibórz w 1846 r. Podkreślić należy, że Fryderyk Wilhelm III uchodził za człowieka wielce wykształconego, znawcę sztuki i architektury. Budynek Sądu uznał za jedno z najwybitniejszych dzieł Schinkla.
Sąd, jako jedna z nielicznych budowli miejskich, przetrwał w stanie nienaruszonym zawieruchę wojenną. W 1945 r. wojska radzieckie dokonały ogromnych zniszczeń centrum Raciborza, oszczędzając jednakże budynek Sądu. Uznano bowiem, że może być on przydatny jako aparat nacisku w nadchodzącej rzeczywistości.
Majestatyczny budynek Sądu jest jednym z nielicznych gmachów w mieście, który nieprzerwanie, od samego początku, służy temu samemu celowi.
W 180 rocznicę oddania budynku do użytku dokonano ponownego poświęcenia budowli.
Obecnie w budynku mieści się siedziba Sądu Rejonowego.