Zgodnie z art. 31§1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku wspólnego należą przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. W §2 pkt 1 cytowanego przepisu wskazano, iż do wspólności należą w szczególności „pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków. Podkreślić należy, że wynagrodzenie w rozumieniu tego przepisu oznacza wszystkie świadczenia otrzymywane przez małżonka w związku z wykonywaniem pracy, a więc również wszystkie dodatki i przysługujące korzyści (np. premie czy dodatki za pracę w warunkach szkodliwych, zasiłek chorobowy itp.). Bez znaczenia natomiast jest podstawa prawna wykonywania pracy (czynności), z tytułu której przysługuje wynagrodzenie (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło, praca bez tytułu prawnego) oraz jej stały bądź dorywczy charakter. Istotne jest jednak to, że wynagrodzenie staje się składnikiem majątku wspólnego dopiero od chwili jego otrzymania przez małżonka, co podkreśla sformułowanie „pobrane wynagrodzenie”. Dopóki małżonkowi przysługuje jedynie wierzytelność o wypłatę wynagrodzenia, pozostaje ono poza granicami majątku wspólnego. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 33 pkt 7 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wierzytelności wchodzą bowiem do majątku osobistego małżonka wykonującego daną pracę.

Stan prawny: 06.03.2015 r.  

• Następny artykuł